12سپتامبر 2023- بر اساس یافته‌های کارآزمایی بالینی تصادفی Target-HTN، مهار آنزیم آلدوسترون سنتاز با لوروندروستات در کاهش فشار خون در مقایسه با دارونما در بیمارانی که فشار خونشان به‌رغم درمان با داروی ضد فشار خون، به‌اندازه کافی کنترل نشده بود، مؤثر است.

این کارآزمایی بالینی تصادفی‌ روی 200 شرکت‌کننده نشان داد که لوروندروستات(lorundrostat) با دوزهای 50 میلی‌گرم و 100 میلی‌گرم یک‌بار در روز، فشار خون را به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از دارونما کاهش می‌دهد. عوارض جانبی، از جمله هایپرکالمی، شایع نبود. یافته های این تحقیق به صورت آنلاین در مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) در 10 سپتامبر 2023 منتشر شد.

فشار خون بالا علت اصلی مرگ و میر و عوارض قلبی عروقی در سراسر جهان است و اکثر افراد مبتلا به فشار خون بالا، فشار خون بخوبی کنترل شده ای ندارند. افزایش شیوع جهانی فشار خون بالا به موازات افزایش نرخ چاقی است. در بیماران مبتلا به چاقی و سایر بیماری‌های مرتبط، مانند سندرم متابولیک و آپنه انسدادی خواب، تولید بیش از حد آلدوسترون بهفشار خونکنترل نشده، منجر می شود.

درمان­هایی که سنتز آلدوسترون را کاهش می دهند، ممکن استفشار خونرا کاهش دهند. بنابراین، دکتر Luke J. Laffin، و همکارانش از بنیاد کلینیک کلیولند در اوهایو، با هدف مقایسه ی ایمنی و اثربخشی لوروندروستات( یک داروی مهارکننده آلدوسترون سنتاز) با دارونما این مطالعه را انجام دادند. آنها همچنین اثربخشی و ایمنی وابسته به دوز دارو را برای اطلاع از انتخاب دوز در آزمایش‌های آینده مشخص کردند.

این مطالعه شامل بزرگسالان مبتلا به فشار خون کنترل نشده بود که تحت درمان با 2 داروی ضد فشار خون یا بیشتر بودند. محققان از یک گروه اولیه متشکل از 163 شرکت کننده با رنین پلاسمای سرکوب شده( PRAیا فعالیت رنین پلاسما ≥1.0نانوگرم بر میلی لیتر در ساعت) و آلدوسترون پلاسمای بالا(≤1.0 نانوگرم بر دسی لیتر)، ثبت نام کردند. سپس از 37 شرکت کننده با فعالیت رنینپلاسمای بیش از 1.0 نانوگرم در میلی لیتر در ساعت ثبت نام کردند.

شرکت کنندگان در گروه اولیه به طور تصادفی دارونما یا یکی از 5 دوز لوروندروستات (12.5 میلی گرم، 50 میلی گرم، یا 100 میلی گرم یک بار در روز یا 12.5 میلی گرم یا 25 میلی گرم دو بار در روز) را دریافت کردند. در گروه دوم، شرکت کنندگان در نسبت 1 به 6 در گروه دارونما یا لوروندروستات 100 میلی گرم یک بار در روز، بطور تصادفی تقسیم شدند.

نقطه پایانی اولیه مطالعه به عنوان تغییر در فشار خون سیستولیک اندازه گیری شده بطور اتوماتیک در مطب تا هفته ی هشتم نسبت به ابتدای مطالعه بود.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

· پس از 8 هفته درمان در شرکت کنندگان با PRA سرکوب شده، فشار خون سیستولیک اندازه گیری شده در مطب، به میزان 14.1-، 13.2-، 6.9- و 4.1- میلی متر جیوه به ترتیب با 100 میلی گرم، 50 میلی گرم و 12.5 میلی گرم یک بار در روز لوروندروستات و دارونما، تغییر کرد.

· کاهش مشاهده شده در فشار خون سیستولیک در افرادی که دوزهای 25 میلی گرم و 12.5 میلی گرم لوروندروستات را دو بار در روز دریافت می کردند، به ترتیب 10.1- و 13.8- میلی متر جیوه بود.

· میانگین حداقل مربعات تفاوت ها بین دارونما و درمان با وروندروستات در فشار خون سیستولیک 9.6- میلی متر جیوه برای دوز 50 میلی گرم یک بار در روز و 7.8- میلی متر جیوه برای 100 میلی گرم در روز بود.

· در میان شرکت کنندگان بدون PRA سرکوب شده، 100 میلی گرم لوروندروستات یک بار در روز، فشار خون سیستولیک را به میزان 11.4 میلی متر جیوه کاهش داد، که مشابه کاهش فشار خون در شرکت کنندگانی باPRA سرکوب شده یود که همین دوز را دریافت می کردند.

· شش شرکت کننده افزایش پتاسیم سرم بالای 6.0 میلی مول در لیتر را تجربه کردند که با کاهش دوز یا قطع دارو اصلاح شد.

· هیچ موردی از کمبود کورتیزول رخ نداد.

محققان نتیجه گیری کردند که استفاده از لوروندروستات در کاهش فشار خون در مقایسه با دارونما در بیماران مبتلا به فشار خون کنترل نشده موثر بود که البته نیاز به تایید بیشتری دارد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/cardiology-ctvs/news/lorundrostat-effective-for-lowering-bp-among-patients-with-uncontrolled-hypertension-jama-117249